Al sinds het begin van de lockdown wist Conny Janssen: Een danserslichaam is niet gemaakt voor thuis-isolatie. Het moet en wil bewegen, idealiter samen en in contact met andere dansers. De huidige omstandigheden laten dit niet toe, maar individueel dansen kan wel! Zo ontstond het idee voor Monuments in Solitude: Wekenlang werkten de dansers alleen in de studio. Zij stelden zichzelf de vraag wat de sociale lockdown betekent en verwerkten hun ervaringen in persoonlijke solo’s.
Foto boven: Remy Tilburg tijdens een repetitie | © Sanne Donders
Monuments in Solitude: persoonlijke solo’s gemaakt in sociale isolatie
Toen de theaters weer open mochten, presenteerden de dansers van 11 t/m 28 juni de resultaten van dit experiment voor veertien bezoekers per voorstelling in Huis Conny Janssen Danst. Monuments in Solitude was voor meer dan 650 bezoekers een eerste ervaring met live dans sinds te lockdown. En dat kwam binnen:
‘Na zoveel maanden weer dans zien en muziek erbij horen. Indrukwekkend concept waar ik stil en ontroerd van werd.’
‘Intens, actueel, indrukwekkend, pure schoonheid.’
‘Een groot kado hier bij te zijn geweest. Zo intens. Wauw! Bedankt!’
Sfeerfilm
Spotify Afspeellijst
‘...zo biedt Conny Janssen Danst met Monuments in Solitude een eerlijke momentopname. Tel de woorden ‘moment’ en ‘nu’ bij elkaar op en je krijgt ‘mo-nu-ment’: bewegende standbeeldjes om te zien hoe het dansers-in-quarantaine vergaat. Best beklemmend.' De Volkskrant
'Reikende armen, introspectie, spanning die een uitweg zoekt, zijn de verbindende elementen in de zeer persoonlijke choreografieën.' NRC Handelsblad