De 37-jarige danser Adi Amit over de solo die zij maakte voor Monuments in Solitude.
Foto: © Andreas Terlaak
‘It means no worries’
Tien jaar geleden maakte ik een solo die zich afspeelde in een afgebakend wit vierkant dat een kamer voorstelde. Door de situatie waarin ik me toen bevond ging die solo over eenzaamheid.
Nu, tien jaar later, kreeg ik de opdracht om alleen te werken en een solo te maken, opnieuw binnen een beperkte ruimte. Het grappige is dat, in deze tijd van social distancing, het resultaat totaal anders is. Het gaat over nieuwe perspectieven, het innerlijk, en boven alles over dankbaarheid.
Geïnspireerd door beelden, situaties en geluiden uit mijn huidige thuissituatie, waar ik omringd ben door mijn kleine familie, probeerde ik nieuwe manieren te vinden om uitdrukking te geven aan de emotionele fases waar ik de afgelopen paar maanden doorheen ging.
‘Met genoegen volg ik je
In jouw voetspoor
En verlaat je niet
Mijn leven, mijn licht
Baan een weg
En houd niet op
Mij te trekken, te duwen en te overreden’
- Anonieme schrijver, uit Johannes Passie door J.S. Bach
Muziek:
Manfred Sperling and Stefanie Sylla – Abendlicht
J.S.Bach – door Collegium Vocale Gent – Johannes-Passion, BWV 245 Teli.9 Aria ‘Ich folge dir gleichfalls’
Adi over het creatieproces:
‘Deze periode van alleen-werken in de studio gaf me de mogelijkheid om in goede lichamelijke conditie te blijven en mijn lichaam in vorm te houden. Ze bood me ook de gelegenheid me onder te dompelen in een persoonlijk creatief proces. Ik kreeg alle tijd, ruimte en vrijheid om choreografische keuzes te maken en diverse bewegingsmodaliteiten te onderzoeken. Dit hielp me om mezelf zowel fysiek als mentaal te ontwikkelen.
In het begin was alleen werken een uitdaging. Maar toen het proces zich gaandeweg ontwikkelde, leerde ik om mijn zelfkritiek achterwege te laten en begon ik er plezier in te krijgen. Hoe vaker ik naar de studio ging, hoe meer ik besefte hoe kostbaar deze tijd alleen eigenlijk was.
In de studio wisselde ik af tussen enerzijds mezelf duidelijke opdrachten geven of beperkingen opleggen en anderzijds een beetje vrij aanklooien en maar afwachten wat er zou gebeuren. Door deze manier van werken vond ik langzamerhand de weg naar de ontwikkeling van mijn solo.
Door onlinebijeenkomsten met het gezelschap hielden contact en volgden we elkaars processen. Ik voelde me erg ondersteund en begeleid door Conny en mijn collega’s. De ervaring van het creëren voor ‘Monuments in Solitude’ zal me altijd bijblijven en daarvoor ben ik erg dankbaar.’
>> ‘It means no worries’ was van 11 t/m 28 juni 2020 te zien als onderdeel van het soloprogramma Monuments in Solitude in Huis Conny Janssen Danst.
Wegens een grote behoefte aan live dans zijn er voorstellingen bijgeboekt in het Amsterdamse Bostheater (27-30 aug), Toneelschuur Haarlem (8 sep) en Theater Rotterdam (9-11 okt).
Klik hier voor meer info, speeldata en tickets voor Monuments in Solitude.