Begin december zijn 11 jonge en enthousiaste dansers van Codarts Rotterdam samen met Conny de studio in gedoken om te werken aan de nieuwe voorstelling MEER RUIS. Deze nieuwe ervaring maakt een grote indruk op de jonge dansers en zij doen hiervan verslag middels een blog.
De komende 3 weken zullen er steeds nieuwe verhalen en belevenissen van de dansers verschijnen. Zoè Wijnsouw bijt het spits af en vertelt hoe zij het proces van MEER RUIS toe nu toe heeft ervaren.
“Op maandag 5 december begon ik, samen met 10 dansers, aan de repetities van MEER RUIS van Conny Janssen Danst. Ik kende iedereen al, behalve de twee Zwitserse dansers Till en Benjamin, die nieuw in de groep kwamen. Onze eerste dag kwamen we samen en vertelde Conny ons enkele dingen die belangrijk voor ons waren, zoals uitleg over het stuk, hoe de repetitiedagen eruit gingen zien en hoe we gingen werken. Stefan Ernst is onze repetitor, hij is er alle dagen en neemt de taak van Conny over als zij niet bij de repetities aanwezig kan zijn. Ook geeft hij, als we niet de danslessen bij Dansateliers doen, onze balletles in de ochtend, voordat we aan onze repetities beginnen.”
“Ik had me voorafgaand aan deze stage niet echt verwachtingen gesteld, ik had er vooral veel zin in om met Conny te gaan werken en iets totaal nieuws te creèren, een wereldpremiëre voor het Holland Dance Festival nog wel! Ik wist dat het hard werken zou worden, maar dat vind ik juist te gek, om ergens diep in te gaan en niet te weten wat er dan uit komt. De eerste week was het flink aanpoten, we hebben zelf veel materiaal gemaakt, vooral duetten en solo’s, en hier heeft Conny dan aan geschaafd totdat het goed was. Al dit materiaal is nu wel ergens in de voorstelling verwerkt, dat vind ik leuk, om te zien wat we zelf hebben gemaakt. Iedereen is zo verschillend als mens en als danser, dat dit nu al heel duidelijk is terug te zien in het stuk.
Wat ik mu wel meer en meer van Conny snap, is dat ze heel professioneel is en recht voor z’n raap. Ze zegt tegen ons waar het op staat en ze weet duidelijk wat ze wil wanneer ze met je persoonlijk aan een deel van de choreografie werkt. Ik vind dit echt heel erg goed en fijn, zo kan ik aan de kern van het materiaal werken en mezelf als danser beter leren kennen en ontwikkelen. Wat ook wel grappig is in de repetities, is dat Conny veelal Nederlands tegen iedereen spreekt, alhoewel niet iedereen van ons dat begrijpt. Daar kunnen we dan met z’n allen soms erg om lachen.”
“Ik ben zelf nog steeds benieuwd hoe het stuk uiteindelijk zal worden. We zijn al ver in het creatieproces, maar echt nog niet klaar! Ik vind het heel tof dat we met live muziek werken, morgen hebben we onze eerste repetitie samen met Ming en Frans. Ik vraag me af hoe ze live zingt, we hebben vooralsnog alleen met haar cd-opnames gerepeteerd.
Ik zie nu mijn klasgenoten niet meer zozeer als klasgenoten, maar meer als collega’s in een choreografie, in een groep die elkaar nu meer en meer leert kennen door middel van onze dans.
Vaak komen er tijdens de repetities mensen van de techniek kijken, of de costumiëre, de dramaturge of de muzikanten Ming en Frans. Ze maken veel notities voor het stuk. Ik heb gehoord dat we binnenkort onze eerste kostuumpas hebben. Ik vraag me af wat ik aankrijg!
We hebben nu nog 4 weken te gaan tot aan de premiëre, dus nog wel even de tijd. Morgen weer de studio in, en verder creèren.”