Zaterdag 3 november heeft burgemeester Aboutaleb een lintje uitgereikt aan choreografe Conny Janssen. Lees hieronder zijn toespraak.
“De voorstelling is nog niet ten einde, dames en heren. Blijft u vooral nog even zitten voor een afsluitende dans. Een dans die ik zal leiden, dit keer.

Dat moet u vooral niet letterlijk nemen, want daar heb ik echt geen talent voor. Ik heb zelfs nog nooit op een dansvloer gestaan. Dat komt door mijn jeugd, ik ben er gewoon niet mee opgegroeid. Daar bood het leven geen ruimte voor, toen ik een kleine jongen was.

Maar misschien gloort er nog hoop voor mij. Want de vrouw die ik ten dans ga vragen, staat er om bekend dat zij iedereen in beweging krijgt, en zelfs de grootste praters stil weet te krijgen…

Een vrouw die al twintig jaar haar eigen dansgroep runt en haar eigen danswereld creèert, geïnspireerd op deze mooie stad. Haar locatievoorstellingen laten ons het bijzondere van onze dagelijkse omgeving opnieuw ontdekken.
In haar werk herkennen we onszelf, en onze wil om contact te maken, hoe onbeholpen soms ook. Haar danstaal brengt werelden bij elkaar.

Hoewel we generatiegenoten zijn, deze choreografe en ik (zij is van ’58 en ik van ’61) liggen onze werelden mijlenver uiteen. Deze avond brengt de wereld van Conny Janssen en de mijne samen. En die van u, het publiek.

Ik vraag haar nog even niet naar voren te komen, dames en heren. Want hoewel ze een enorme staat van dienst heeft, is zij de bescheidenheid zelve. Zelfs na afloop van haar eigen voorstellingen betreedt zij pas na veel aandringen het podium, om een welverdiend applaus in ontvangst te nemen.

Conny zet liever haar dansers en medewerkers in de schijnwerpers, de mensen die haar voorstellingen mogelijk maken. Maar haar eigen verhaal is ook bijzonder. Laten we even teruggaan in de tijd.

Conny groeide op in de Jonker Fransstraat. Haar ouders, Henk en Jopie Janssen, zijn van de generatie die de stad weer heeft opgebouwd, na de verwoesting van 14 mei 1940. De oorlog drukte een grote stempel op het gezin. Tijdens het bombardement hebben zij veel familieleden verloren.

Maar het zijn doorzetters, Henk en Jopie. Rotterdammers in hart en nieren. Haar vader bouwde een eigen bedrijf op, van een kelder met één draaibank tot een grote machinefabriek met zijn eigen naam.

Van haar ouders heeft Conny het harde werken overgenomen. “Niet lullen, maar poetsen” staat in hun familiewapen, en die leus is nog regelmatig in de dansstudio te horen.

Vanaf het moment dat Conny wilde dansen, hebben Henk en Jopie haar voor honderd procent gesteund en geen voorstelling gemist. Als moeder Jopie na afloop laat weten dat ze het weer mooi vond, is dat voor Conny het grootste compliment. Het emotionele in haar werk, dat heeft ze van haar.

Conny groeide uit tot een choreograaf van naam en faam, tot ver over de landsgrenzen. Het is bijzonder, juist voor iemand van haar statuur, dat zij zich met hart en ziel blijft inzetten voor de amateurdans en talentontwikkeling van jonge dansers en choreografen. Niet alleen in het theater of in een dansstudio, maar ook buiten op straat, tijdens een dansnacht, op een dak, in het park of op een school. Altijd onverwacht, verrassend en zichtbaar in de stad.

In 1992 kreeg zij haar eigen gezelschap: Conny Janssen Danst. In al haar producties laat zij die bijzondere gave van haar zien om alles wat de muzikanten, dansers en medewerkers haar geven, te vertalen naar intense voorstellingen die toegankelijk zijn voor een breed publiek. Haar inspiratie haalt zij uit de stad en haar bewoners, juist de bewoners die niet vanzelfsprekend in aanraking komen met kunst en cultuur.

De titel past niet bij een vrouw met een “niet lullen maar poetsen” mentaliteit, anders zou ik Conny Janssen de Rotterdamse Koningin van de Dans noemen.

Vanavond vieren we het twintigjarig bestaan van haar dansgezelschap, Conny Janssen Danst. En onze echte koningin, Beatrix, heeft het in ieder geval behaagd om die grote, integere vakvrouw achter dit gezelschap, te benoemen tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

Het is voor mij een grote eer om namens de Koningin deze onderscheiding uit te reiken. Daarom nodig ik Conny Janssen nu wel uit om naar voren te komen, om deze ceremonièle dans samen met mij uit te voeren.”