Dansmaker Robin Nimanong werkt deze weken in HUIS Conny Janssen Danst aan een eerste onderzoek voor de – uiteindelijk – avondvullende voorstelling ‘Children of Zeus. In dit onderzoek staat de harmonie tussen technologie, mens en natuur centraal, als ook queer ecologie. De eerste onderzoeksresultaten delen Robin en beeldend kunstenaar Valentina Gal graag met nieuwsgierig publiek.
Ben je benieuwd waar de studiotijd van Robin toe leidt?
Dat kun je woensdag 9 april om 20.00 uur zien in HUIS Conny Janssen Danst, entree is gratis.
Bij interesse kun je je via dit online formulier aanmelden voor een zitplaats. (beperkte capaciteit, meld je uiterlijk 7 april 2025)
We stelden Robin enkele vragen over deze bijzondere residentie:
Waar liggen de verbindingen tussen lichaam, natuur en technologie? Robin Nimanong
“Mijn vertrekpunt is mijn fantasie. Ik ben op zoek naar mijn vrouwelijke kant – de elf, de zeemeermin, the Garden of Eden. Het thema dekolonisatie, dat steeds meer bespreekbaar wordt in het dagelijks leven, inspireert me om mijn afkomst en inheemse culturen verder te onderzoeken.
Daaruit ontstond de vraag: hoe kunnen niet-westerse benaderingen van het lichaam en technologie ons helpen om een diepere verbinding met de natuur te vinden? Niet alleen de fysieke natuur, maar ook het spirituele, mentale en energetische aspect ervan. Is het mogelijk om technologie, mens en natuur in harmonie samen te brengen?
Tegelijkertijd verdiep ik me in queer ecologie, een stroming die ons laat nadenken over gender, de taal die we daarbij gebruiken en hoe we onze identiteit vormgeven. Mijn queer identiteit en de subculturen waarin ik me beweeg, zoals ballroom, het queer nachtleven en theaterdans, leren me enorm veel. Ze geven me de kracht, zowel als maker als in het dagelijks leven, om mijn eigen pad te volgen, los van bestaande scripts.
Ik wil ruimte nemen om onze identiteit en omgeving zelf vorm te geven, vooral nu we door westerse en imperialistische structuren in een soort overlevingsmodus zitten. Bewustzijn groeit, maar angst en wanhoop ook. Hoe kunnen we in deze chaos een bewuste reis maken? In een wereld waarin trots en hiërarchie overheersen, vraag ik me af: kunnen we dat loslaten? Onze consumptiedrang drijft ons steeds verder van de natuur af. We moeten onszelf echt afvragen: wat is belangrijk? Wat kan anders? Waarom moet alles altijd groter en sneller? Als we willen veranderen, moeten we gewoon beginnen, toch?
‘God is dead, the Goddes is dead, Hollywood is dead. So what is alive?’
Dat onderzoek ik klein en persoonlijk in Children of Zeus, in dialoog met Valentina Gal en een geweldig queer team.”
We learnt the art of medicinal protection by the summoning of water spirits and by the homo-erotic act of bathing, and dark and chambers, steamed with rosewater. Children of Zeus
“Ik werk samen met beeldend kunstenaar Valentina Gal, die een scenografie ontwikkelt voor Children of Zeus. Ze vertrekt vanuit haar expositie Troubled Waters en creëert een landschap dat we gaan gebruiken. Maar ik wil ook een groter queer team betrekken, omdat deze samenwerkingen deel uitmaken van mijn dagelijkse leven.
Ik werk met dansers met wie ik eerder heb samengewerkt, maar ook met make-upartiesten en coaches uit de ballroomscene, zoals Shiva Mugler. Daarnaast willen we zangcoaches, zoals Maya Link, erbij betrekken. Deze mensen zijn al belangrijke figuren in mijn werk en het voelt geweldig om hen nu samen te brengen in dit onderzoek.
De afgelopen jaren heb ik mijn werk gepresenteerd binnen mijn queer vriendengroepen, de transgemeenschap en de danswereld, zonder grote subsidies of steun. Dankzij deze residency in HUIS Conny Janssen Danst en de Nieuwe Makers-regeling krijg ik de kans om een jaar lang aan dit project te werken. Hopelijk helpt dit om mijn werk steviger te positioneren binnen theaters en festivals.“
“Het is inspirerend! En ik zeg dat niet uit beleefdheid. De dansstudio is fantastisch – tot nu toe hebben we veel zon gehad en het uitzicht op de Maashaven is prachtig.Daarnaast is het heel voedend om les te geven en zo in contact te komen met een nieuwe generatie dansers. Het brengt frisse energie en nieuwe ideeën in ons onderzoek en helpt mij om mijn visie als queer dansartiest en maker verder te ontwikkelen.” Op 9 april a.s. presenteer je de eerste resultaten van je onderzoek. Wat verwacht je van deze presentatie en wat wil je de toeschouwer meegeven?
“Voor de presentatie op 9 april selecteer ik verschillende scènes uit het onderzoek en presenteer die als geheel in een solo en in dialoog met de kunstwerken van Valentina. Ik hoop feedback te krijgen: wat werkt goed en waar zit nog ontwikkelingsruimte? Waar ligt de potentie? Bij een avondvullende voorstelling draait het uiteindelijk niet meer om mij, maar om het werk zelf – de dansvoorstelling. Het is een collectief proces waarin het hele artistieke team samen naar de voorstelling toe werkt. Maar nu zitten we nog in de beginfase. Ik mag de eerste fundamenten leggen. Dat geeft me de vrijheid om veel van mijn persoonlijke expressie en identiteit in het werk te verwerken. Valentina heeft al testobjecten voor het landschap ontwikkeld, wat het onderzoek tastbaarder maakt. Hierdoor kunnen we ook productionele uitdagingen vroeg signaleren, nog voordat we echt in het creatie- en repetitieproces duiken. Dat helpt ons om goed voorbereid te zijn, voordat de tijdsdruk toeneemt.“
