De allereerste Artist in residence in Huis Conny Janssen Danst: maker Adam Khazhmuradov werkte de afgelopen weken aan zijn onderzoeksproject met danser Wilchaan Roy Cantù.
Adam begon zijn danscarrière met streetstyles als hiphop, house en break. Na zijn dansopleiding Urban Contemporary/Jazz Musical aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten werkte hij o.a. bij Hofesh Shechter Company, voor Club Guy & Roni en Dalton Jansen. Momenteel is hij werkzaam als freelancer en werkt hij aan zijn ontwikkeling als choreograaf. We stelden Adam enkele vragen over zijn residentie in Huis Conny Janssen Danst.
Wat zijn je plannen in de studio tijdens deze residentie?
Adam: “In de eerste weken onderzoek ik zo vrij mogelijk de wereld en thema’s die ik wil creëren. Dit doe ik samen met Wilchaan. In de studio onderzoeken we de extremiteiten van het onmogelijke in ons menselijk lichaam en bestaan. Dit doen we door het losbreken van de menselijke neuro-typische realiteit om een zoektocht te starten naar onze essentie als mens. We proberen allereerst in een staat te komen waar niets is – een soort limbo – zonder elementen van ons aangeleerde leven. Hierdoor laten we onszelf eigenlijk “sterven” om vervolgens herboren te worden in een nieuw kneedbaar en gevoelig transformatiewezen – of wat er dan ook wil floreren.
Ik ben benieuwd naar hoe je je lichamelijkheid kunt relateren aan je onderbewustzijn. We bevragen onze zintuigen naar wat er meer sensorieel mogelijk is. De interesse hierin vloeit voort uit een gevoel van altijd meer willen en moeten zijn, en is geïnspireerd door mijn fascinatie voor dadaïsme, surrealisme en de filosofie van Erin Manning.
Mijn doel is vooral om de lichamelijkheid goed te begrijpen in connectie tot onze bouwstenen, waar uiteindelijk niet alleen drie verschillende, krachtige werelden bestaan (lichaam, latex en licht), maar deze ook met gemak in elkaar kunnen doorvloeien.”
De interesse hierin vloeit voort uit een gevoel van altijd meer willen en moeten zijn, en is geïnspireerd door mijn fascinatie voor dadaïsme, surrealisme en de filosofie van Erin Manning. Adam Khazhmuradov
“Iets wat ik lastig vind aan onderzoek – en wat ik nu meeneem in dit project – is dat je heel diep kunt verdwalen tijdens een improvisatie, maar dat je het gevoel alweer kwijt bent op het moment dat je het wilt herbeleven om te kunnen choreograferen. Daarom onderzoek ik nu met Wilchaan ook de letterlijke creatie van bepaalde scenes of thema’s vanaf het begin. Niet per se om het te gebruiken, maar om te begrijpen hoe je evengoed iets kunt beleven in gezet materiaal als in de eerste improvisatie-oefeningen.”
Wat ga je laten zien tijdens het presentatiemoment op 12 maart 2023?
Adam: “Ik heb weinig verwachtingen en dat is eigenlijk de gezondste mindset voor mij. Het wordt waarschijnlijk een vers en kwetsbaar sharing moment. Ik ga geen poging doen om mijn visie zo perfect mogelijk weer te geven of mensen te imponeren. We gaan een aantal scenes laten zien die hopelijk belichamen wat ik in dit interview uitleg. Ook zal ik vertellen hoe we in de studio werken en waarschijnlijk wat improvisatietechnieken laten zien. Zo zal ik de thema’s en kleuren in meer detail aan iedereen kunnen uitleggen.
Ik hoop tijdens de presentatie materiaal van een halfuur te hebben. Het hoeft nog geen compleet stuk te zijn, want ik wil met dit materiaal later een volgende stap zetten. Deze weken bij Korzo en Conny Janssen Danst zijn een eerste stap in het onderzoek van mijn nieuwe creatie, die ik wil voortzetten met een scenograaf en lichtontwerper.
De presentatie wordt hopelijk een fijn samenkomen van mensen die geïnteresseerd zijn in mijn werk en mensen die gewoon geïnteresseerd zijn in kunst. Een samenkomen waarbij we in gesprek gaan over hoe iedereen het heeft beleefd en welke referenties men maakt. Ik hoop eigenlijk wel dat het een communaal gevoel zal hebben, waar iedereen zich vrij voelt om te kunnen uiten wat ze denken. Dat we met zijn allen supportive over kunst kunnen praten!”